Stefan Batory był wojskowym w polskiej armii. Jego armia walczyła z Rosjanami w wojnie krymskiej. Był także członkiem Ligi Narodów i ożenił się z krakowianką. Poniższy artykuł opisuje niektóre z jego osiągnięć. Zawiera również informacje o jego małżeństwie i rodzinie.
Spis treści
Oblężenie Gdańska
Oblężenie Gdańska było bitwą, w której Gdańsk odmówił uznania Stephena Bathory’ego, głowy państwa Rzeczypospolitej. Bitwa nie zakończyła się krwawym zwycięstwem, ale zakończyła się wynegocjowaniem kompromisu. W zamian za wsparcie polscy szlachcice zostali nagrodzeni wspaniałym miastem nazwanym ich imieniem.
Najlepsze jest to, że zwycięzcy nie zostali zniewoleni. Najbardziej oczywistym rezultatem było to, że mieszkańcy Gdańska przyrzekli wspierać swojego nowego władcę. Posunęli się nawet do wycięcia drzew przed miejskimi fortyfikacjami, by upamiętnić tę okazję. Wśród wielu nagród dla zwycięzców była butelka brandy, pożądana nagroda, ponieważ Gdańsk był miastem bogaczy.
Negocjacje z Turkami i Tatarami krymskimi
Tatarzy krymscy są mniejszością etniczną na okupowanym przez Rosję terytorium Krymu. Od 2014 roku półwysep znajduje się pod kontrolą Rosji. Krymscy Tatarzy zachowali jednak chęć powrotu do swojej ojczyzny.
Krymscy Tatarzy byli przedmiotem zastraszania i prześladowań ze strony władz rosyjskich. Byli prześladowani pod pretekstem walki z ekstremizmem. Ponadto są ofiarami wymuszonych zaginięć i ataków fizycznych.
Tatarzy krymscy są muzułmańską grupą etniczną. Są potomkami rdzennej ludności półwyspu, który do początku XX wieku był zamieszkiwany głównie przez Tatarów. Kiedy Rosja zajęła półwysep, wielu Tatarów zostało zmuszonych do emigracji. Ci, którzy wrócili do swojej ojczyzny, zastali domy i ziemię zajęte przez Ukraińców.
Od dziesięcioleci Tatarzy krymscy szukają sprawiedliwości za dawne krzywdy. Od kilkudziesięciu lat Tatarzy krymscy szukają sprawiedliwości za dawne krzywdy, a także walczą o swoją jedność etniczną. W czasach sowieckich byli jedną z największych grup dysydenckich.
Wojna z Rosjanami w sojuszu z Turcją
W 1526 roku Zakon Liwoński sprzymierzył się z Polską i Litwą w traktacie wileńskim. Zgodzili się płacić daninę i zaciągnęli do ochrony najemnych żołnierzy. Rosjanie najeżdżali Polskę od trzech lat i byli gotowi zawrzeć pokój z sojuszem polsko-litewskim.
Król Polski Batory wypowiedział wojnę Rosji 26 czerwca, a wojska polsko-litewskie zaatakowały Rosjan pod Opoczką w Pskowie. Atak zakończyła krwawa bitwa. Jednak jesienią 1911 roku Rosjanie zdobyli Psków. Mieli 7000 kawalerii i garnizon złożony z 50 000 piechoty.
Hapsburgowie próbowali narzucić swoje rządy we wschodniej Slawonii, ale Osmanowie im to uniemożliwili. Turcy zajęli wtedy miasto Buda i wzięli do niewoli ponad 100 000 jeńców.
Gdy Rosjanie ponownie najechali Polskę w 1536 roku, polska armia wycofała się do południowej Liwonii i zawarła z Turkami „wieczny” traktat pokojowy. 450 rodzin, które mieszkały w mieście, zostało zmuszonych do przeniesienia się w głąb kraju.
Małżeństwo w Krakowie
W Polsce jest wiele zwyczajów, które nadal są obecne w obrzędach religijnych. Do niektórych z nich należy rodzaj przedstawienia kukiełkowego znanego jako szopka. Należą one do najstarszych i najbardziej charakterystycznych tradycji w kraju.
W dniu bitwy pod Pskowem Jan Zamoyski był dowódcą polskich sił. Tatarzy, którzy najeżdżali Polskę, zaatakowali dużymi siłami. W skład jednej grupy weszli husarze, szlachta i Cygan z niedźwiedziem. Zostali pokonani. Po bitwie Polska straciła niepodległość i poniosła straty finansowe.
Król Stefan Batory, który był mądry i zdolny, walczył przeciwko małżeństwu swojej siostrzenicy z germańskim dowódcą. Ostrzegł swój naród, że najeźdźcy przyjdą. Aby chronić swój lud, wysłał młodego chłopca, by ostrzegł mieszkańców Krakowa. Kiedy chłopiec znalazł się na wieży kościoła Matki Bożej, dał sygnał trąbką. Przerwała mu jednak strzała rzucona przez Tatarów.