Proursan jest lekiem, który może być przepisywany w celu leczenia różnych chorób. Jest to antybiotyk stosowany w leczeniu wielu różnych rodzajów infekcji, w tym tych, które wpływają na wątrobę. Lek ten może być bardzo pomocny, ale jest też niebezpieczny dla ludzi. W rzeczywistości może on nawet działać jak pieprzyk na wątrobie. Wątroba jest odpowiedzialna za wiele rzeczy, a kiedy jest uszkodzona, może to prowadzić do poważnych problemów. Dlatego też, jeśli myślisz o zażywaniu leku na receptę, najlepiej dowiedz się więcej o jego skutkach ubocznych i o tym, jak wpłynie na Ciebie.
Diagnoza
Jeśli chodzi o diagnozę Proursanu w wątrobie jak znamię, należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Po pierwsze, należy pamiętać, że naczyniaki są łagodnymi, nienowotworowymi guzami. Rzadko powodują objawy i nie rozprzestrzeniają się. Zamiast tego kurczą się z czasem.
Naczyniaki mają zwykle mniej niż 5 cm średnicy. Powstają z powodu zbitych, zniekształconych naczyń krwionośnych. Dopływ krwi do nich pochodzi z tętnicy wątrobowej. Ponieważ są łagodne, chirurgiczną resekcję wykonuje się tylko w przypadkach, gdy pacjent ma specyficzne objawy związane z guzem. Jednak u większości ludzi naczyniaki nie wywołują żadnych objawów. W rzeczywistości tylko 10% osób z naczyniakami odczuwa jakikolwiek ból lub problemy.
Chociaż naczyniaki występują rzadko, mogą powodować komplikacje. W szczególności mogą prowadzić do niewydolności serca i zakrzepów krwi.
Leczenie
W leczeniu znamienia wątroby dostępnych jest wiele leków, takich jak Proursan. Nie są one lekami, ale mogą być przydatne w opóźnianiu postępu choroby. Kluczem jest ochrona cholangiocytów i przeciwdziałanie toksycznemu działaniu żółci. Jeśli żółć przepływa przez przewody prawidłowo, jest mniej toksyczna dla narządu.
Najlepszym sposobem leczenia choroby jest zapobieganie jej wystąpieniu. W tym celu stosuje się różne leki, w tym tlenek azotu (NO) i bilirubinę. Ta ostatnia jest ważna, ponieważ jest prekursorem kwasów żółciowych, które są niezbędne do trawienia i wchłaniania. Inne terapie skupiają się na hamowaniu podstawowych procesów patogenetycznych. Niektóre leki, takie jak bosentan, hamują BSEP, a inne wymagają MRP2 do transportu do światła kanalików. Oprócz leków wykazano skuteczność wielu niefarmakologicznych metod leczenia, takich jak tlenek azotu i witamina D.