Stanisław Kopczyński, który przyszedł na świat 10 stycznia 1873 roku w Płońsku, a zmarł 11 lipca 1933 roku w Cieszynie, to postać, która wniosła znaczący wkład w rozwój służby zdrowia i edukacji w Polsce. Był lekarzem oraz zaangażowanym działaczem społecznym, a swoją karierę zawodową oraz działalność społeczną łączył z licznymi osiągnięciami naukowymi.
Urodził się w rodzinie rzemieślniczej, jako syn Antoniego i Anieli z Sowińskich. Po ukończeniu Gimnazjum Gubernialnego w Płocku w 1892 roku, gdzie uzyskał złoty medal, podjął studia medyczne naCesarskim Uniwersytecie Warszawskim. W 1897 roku, po zdaniu egzaminu lekarskiego, miał okazję doskonalić swoje umiejętności w Wiedniu i Berlinie. Od 1899 roku osiedlił się na stałe w Warszawie, gdzie mieszkał przy ul. Wspólnej 28 w kamienicy, którą nabył, jednak niestety już nie istnieje.
W 1903 roku ożenił się z Heleną Krumłowską, siostrą Konstantego Krumłowskiego. Jego zaangażowanie w organizację służby zdrowia oraz higieny szkolnej było szczególnie istotne. Stanisław Kopczyński opublikował ponad 200 prac naukowych, a jego inicjatywy dotyczyły m.in. fundowania stypendiów dla maturzystów z Gimnazjum im. Marsz. St. Małachowskiego w Płocku, którzy pragnęli kontynuować kształcenie w medycynie. Dodatkowo, był ekspertem Ligi Narodów do spraw higieny szkolnej.
Jego związki z miejscowością Wisła są również niezwykle istotne w jego biografii. Tam zbudował willę „Dąbrówka”, której architektura nawiązywała do stylu witkiewiczowskiego. Zmarł i został pochowany na cmentarzu w Wiśle, gdzie lokalna społeczność wciąż pamięta o jego wkładzie. Jego imieniem nazwano szkołę podstawową nr 220 w Warszawie oraz Park Miejski w Wiśle.
W 1908 roku znalazł się w gronie członków Zarządu Głównego Polskiej Macierzy Szkolnej, a także pełnił funkcję w Radzie Sekcji Oświecenia Publicznego Departamentu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Tymczasowej Rady Stanu. Wszystkie te osiągnięcia uzupełnia jego autorski podręcznik „Higiena szkolna”, który ukazał się w 1921 roku i był kierowany do nauczycieli, kierowników szkół oraz lekarzy szkolnych.
Nagrody, jakie otrzymał, obejmują Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski w 1930 roku oraz tytuł Officier de l'Instruction Publique. Stanisław Kopczyński był ojcem trojga dzieci: Andrzeja, lekarza stomatologa, Barbary, nauczycielki oraz Jacka, architekta. Jego rodzinne dziedzictwo trwa również w postaci prawnuka, którym jest znany dziennikarzKrzysztof Ziemiec.
Przypisy
- Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998 r., s. 226.
- Józef Stemler, Dzieło samopomocy narodowej. Polska Macierz Szkolna 1905-1935, Warszawa 1935 r., s. 86.
- 8.11.1930 r. „za zorganizowanie opieki higieniczno-lekarskiej oraz zapoczątkowanie wychowania fizycznego w szkołach” M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Ludwik Pinkus | Samuel Meyerson | Władysław PinkusOceń: Stanisław Kopczyński