Choroba Parkinsona jest postępującą chorobą, która może prowadzić do śmierci. Jest spowodowana nagromadzeniem toksyn w mózgu, co może powodować wahania motoryczne i inne problemy. Niektóre z tych objawów to trudności z połykaniem, oddychaniem i dezorientacja. Pacjent może również doświadczyć aspiracyjnego zapalenia płuc, stanu, w którym płuca wypełniają się płynem.
Aspiracyjne zapalenie płuc
Aspiracyjne zapalenie płuc (AP) jest poważną chorobą dotykającą wielu ludzi, szczególnie tych, którzy cierpią na chorobę Parkinsona. Wiadomo, że jest przyczyną co najmniej 70% zgonów u pacjentów z chorobą Parkinsona. Chociaż dokładna przyczyna AP nie jest znana, wiele przypadków jest związanych z epizodami zaburzeń świadomości.
Osoby z PD mają większe ryzyko aspiracyjnego zapalenia płuc ze względu na osłabiony układ oddechowy. Uszkodzone są również mięśnie i nerwy odpowiedzialne za połykanie. W związku z tym bardziej prawdopodobne jest aspirowanie pokarmów i płynów.
Objawy aspiracyjnego zapalenia płuc obejmują gorączkę i kaszel z gęstą żółtą flegmą. Często pojawia się też ból w klatce piersiowej. Często przepisywane są antybiotyki. Jeśli jednak leczenie zostanie opóźnione, choroba może się rozwinąć.
Aspiralne zapalenie płuc może wystąpić u każdego, ale jest częstsze u osób starszych i z problemami zdrowotnymi. Może również wystąpić u osób, które były poddane znieczuleniu ogólnemu. Ponadto osoby z zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak epilepsja, są w grupie podwyższonego ryzyka.
Trudności w połykaniu
Dysphagia jest częstym objawem choroby Parkinsona. Wynika to z wpływu tego zaburzenia na układ pokarmowy. Może to prowadzić do niedożywienia i aspiracyjnego zapalenia płuc, które jest główną przyczyną śmierci w tej chorobie. Zaburzenia połykania można jednak leczyć. Istnieje wiele technik i metod radzenia sobie z tym problemem, w tym ćwiczenia, alternatywne metody karmienia i zmiana diety.
Objawy dysfagii mogą być różne u różnych osób, mogą być subtelne lub jawne. Ponadto objawy mogą się nasilać w miarę postępu choroby. Dlatego ważne jest, aby diagnozę i leczenie trudności w połykaniu postawić jeszcze przed wystąpieniem PD.
Objawy dysfagii obejmują trudności w żuciu, trudności w połykaniu i ślinienie się. U osób z PD dochodzi do szybkiej progresji zaburzeń połykania.
Około jednej trzeciej pacjentów z PD rozwija się dysfagia ustno-gardłowa, która może powodować zwiększoną śmiertelność. Dysfagia ustno-gardłowa charakteryzuje się obecnością nieprawidłowych ruchów przy przełykaniu, takich jak bradykinezja, hipomotoryka i niedostateczne lub niezdecydowane żucie.
Wahania ruchowe
Jednym z najczęstszych objawów choroby Parkinsona są wahania ruchowe. Tym nagłym, nieprzewidywalnym zmianom między stanami dobrze i źle leczonymi często towarzyszy ból. Szacuje się, że choroba dotyka około 1-1,5 miliona Amerykanów.
Te wahania motoryczne mogą być upośledzające i frustrujące. Kluczową potrzebą kliniczną w PD jest możliwość ich kontrolowania. Niestety, ocena tych wahań jest zwykle oparta na mało wiarygodnych raportach własnych. Na szczęście postępy w technologii czujników umożliwiają zdalne monitorowanie wahań motorycznych u pacjentów z PD.
Jedno z badań wykorzystuje nadające się do noszenia, niedrogie czujniki, aby zapewnić aktualne i dokładne informacje o komplikacjach motorycznych PD. Ten system zdalnego monitorowania, nazwany SensorTile, wykorzystuje kilka czujników, w tym kartę microSD i interfejs BlueTooth low energy, do rejestrowania ruchów, postawy i innych parametrów motorycznych podczas czynności wykonywanych bez nadzoru.
Inne badanie, OCEAN trial, testuje lek opracowany przez Biala i Neurocrine Biosciences. Ten nowy lek, Ongentys, blokuje aktywność białka, które rozkłada lewodopę. Badanie jest prowadzone w ponad 50 ośrodkach w całej Europie. Oprócz oceny skuteczności leku, oceniana będzie również jakość życia pacjenta.
Głęboka stymulacja mózgu
Głęboka stymulacja mózgu w chorobie Parkinsona jest jedną z najskuteczniejszych form leczenia tego schorzenia. Głęboka stymulacja mózgu wykorzystuje elektrody, które wysyłają sygnały elektryczne do określonych części mózgu. Te impulsy elektryczne pomagają zmniejszyć objawy związane z poruszaniem się i drżeniem.
Choć istnieją pewne zagrożenia związane z głęboką stymulacją mózgu, nie są one uważane za wystarczająco poważne, aby uniemożliwić jej stosowanie. Większość osób, które przeszły DBS, może zmniejszyć dawki leków.
Korzyści z głębokiej stymulacji mózgu mogą utrzymywać się przez pięć lat lub dłużej. Zabieg ten nie zapewnia jednak wyleczenia. Wciąż istnieje ryzyko związane z zabiegiem, w tym infekcje i brak terapii w razie potrzeby.
Zabieg chirurgiczny jest wykonywany przez neurochirurga ze specjalnym przeszkoleniem w zakresie neurochirurgii funkcjonalnej. Przed operacją zespół specjalistów oceni stan zdrowia pacjenta, jego ogólne myślenie, pamięć i przyjmowane leki. Przedyskutują najlepszy plan leczenia dla każdego pacjenta.
