Ważne jest, aby znać nazwę prawa muzułmańskiego. Niektórzy mogą powiedzieć, że to tylko zbiór zasad, ale jest w tym dużo więcej prawdy. Dobrze jest zacząć od poznania historii prawa muzułmańskiego i tego, czym różni się ono od innych kodeksów prawnych. Następnie zastanów się, jakie są źródła prawa i jaki jest zakres jego ochrony. Na koniec przyjrzyj się szkołom, które go nauczają i jakie są ich różnice.
Historia
Historię prawa muzułmańskiego można podzielić na dwa szerokie okresy. Pierwszy to okres ekspansji islamu. Od siódmego do trzynastego wieku kalifowie islamscy rozszerzali wpływy islamu poza Półwysep Arabski i do Indii.
W tym czasie juryści islamscy próbowali interpretować szariat. Ich opinie prawne nazywano fatwami. Te wyroki były bardziej zawężone do prawa w rozumieniu zachodnim, chociaż nadal zawierały elementy wspólnych praktyk kulturowych.
W tym czasie rozwinęła się debata na temat tego, czy wprowadzić jednolite prawo. Jedna z grup twierdziła, że tylko natchniony przez Boga Koran powinien określać prawa państwa. Inna argumentowała, że szariat powinien zawierać opinie wykwalifikowanych prawników. Zwolennicy tej drugiej opcji podkreślali znaczenie zachowania lokalnych tradycji.
Przez cały dziesiąty i jedenasty wiek kalifowie skłaniali się ku szkole prawa Hanafi. Ta szkoła prawa stała się oficjalnym prawem Imperium.
Zakres
Nie jest tajemnicą, że indyjskie prawo muzułmańskie jest dość zróżnicowane. W rzeczywistości zakres prawa muzułmańskiego jest bardziej rozległy w południowych stanach niż na północy. Niemniej jednak jest to bardzo złożona kwestia. Na przykład Sahih Al-Bukhariego wciąż uważa się za największy zbiór islamskich tekstów prawnych. Mimo to muzułmańscy prawnicy kanoniczni dzielą powództwa na pięć klas. Niektóre z nich zostały zmienione, a nawet uchylone.
Sahih al-Bukhari może nie była pierwszą książką tego typu, która została opublikowana, ale prawdopodobnie pierwszą, która została wskrzeszona. Co więcej, jej śmiałość w czasach, gdy pobożność i moralność były oblężone, sprawiła, że stała się obowiązkową pozycją zarówno dla uczonych islamskich, jak i uczonych innych wyznań.
Pierwszym uchwalonym aktem prawnym była Ustawa o stosowaniu szariatu z 1937 roku. Ten akt prawny był również najbardziej popularny wśród elit islamskich. Istnieje wiele innych praw i przepisów uchwalonych w imię islamu, ale ustawa o szariacie jest podstawą współczesnego państwa muzułmańskiego.
Źródła
Źródła prawa muzułmańskiego można ogólnie podzielić na pierwotne i wtórne. Źródła pierwotne to zazwyczaj te, które opierają się na wartościach religijnych. Źródła wtórne to te, które opierają się na orzecznictwie sądowym lub prawodawstwie. W Indiach większość sądów opiera swoje decyzje na źródłach pierwotnych i sądowych.
Najwcześniejszym źródłem prawa jest Święty Koran. Zawiera on słowo po słowie instrukcje od Allaha. Dokument ten został przekazany prorokowi Muhammadowi przez anioła Gabriela. Koran składa się z 114 rozdziałów i 6000 wersetów.
Bardziej wszechstronnym źródłem prawa jest dżuma. Jest to zbiorowy konsensus muzułmańskich jurystów. Ijma obejmuje wiele tematów, takich jak małżeństwo, dziedziczenie, adopcja i tym podobne.
Innym ważnym źródłem prawa są koraniczne nakazy dotyczące rozwodów. Są one obowiązkowe dla wszystkich mahometan.
Inne źródła prawa muzułmańskiego to ustawodawstwo i orzeczenia sądowe. Istnieje również wiele zwyczajów, których ludzie przestrzegają i niektóre z nich mogą stać się prawem.
Różne szkoły
Istnieje wiele różnych szkół prawa muzułmańskiego. Różnią się one sposobem, w jaki interpretują pisma święte i tradycje Proroka Mohammada. Mają też różne podszkoły. Główna sunnicka szkoła prawa islamskiego opiera się na teologii racjonalistycznej. Dzieli się na następujące szkoły:
Oprócz szkół klasycznych istnieją jeszcze inne. Należą do nich asz’ari i maturidyzm.
Szkoła Szafi’i została założona przez Muhammada ibn Idrisa al-Shafi’i. Stworzył on zestaw metod systematycznego czerpania zasad prawnych z wczesnych źródeł islamskich. To podejście doprowadziło do rozwoju współczesnego salafizmu.
Inna szkoła, Szkoła Maliki, opiera się na tradycji Proroka i Sunnie. Wywodzi się z Arabii Saudyjskiej i koncentruje się w mieście Medina. Jednak jej wyznawcy są rozproszeni. Niektórzy z nich znajdują się w Afryce Północnej i Zachodniej.
W przeszłości w islamie istniało ponad 100 szkół myślenia. Kilka z nich powstało z powodu różnic w poglądach, jednak większość z nich opierała się na wykorzystaniu hadisów. W związku z tym istniała tendencja do sprzeczności między tymi interpretacjami.
